Σήμερα τα Πρωτάκια επισκέφθηκαν την ανθισμένη μυγδαλίτσα στον πεζόδρομο του σχολείου μας. Για να γνωρίσουν από κοντά το πιο θαρραλέο δέντρο, αυτό που συμβολίζει την ελπίδα ακόμη και στην καρδιά του χειμώνα για καλύτερες μέρες.
Τα παιδιά στάθηκαν κάτω από το ανθισμένο δέντρο και παρατήρησαν όλες τις λεπτομέρειες:
Τα άνθη, τα νέα φυλλαράκια, τους οφθαλμούς, τα πέταλα, τα σέπαλα, τους στήμονες. Αργότερα, όταν θα δέσει ο καρπός, θα μας δοθεί η ευκαιρία να επισκεφθούμε και πάλι την πανέμορφη γειτόνισσα του σχολειού μας:
Ως τότε όμως θα ξαναμιλήσουμε πολλές ακόμη φορές και για την αμυγδαλιά και για όλους τους φίλους της, τα δέντρα, τους θάμνους, τις πόες. Και θα μιλήσουν και τα ίδια τα παιδιά. Ξεκινώντας από σήμερα που θα πρέπει να διηγηθούν την επίσκεψη στον πεζόδρομο - όπως και όσο μπορεί το καθένα και χωρίς βοήθεια από τους μεγαλύτερους - και συνοδεύοντας την εκθεσούλα τους με μία ζωγραφιά του ανθισμένου δέντρου. Μια ζωγραφιά που θα έχει χρώματα αλλά και φαντασία άφθονη, όπως ακριβώς συμβουλεύει και το σημερινό μάθημα της Γλώσσας:
"Με πινέλο και φαντασία"
Με τον τρόπο δηλαδή που ζωγραφίζουν και οι μεγάλοι καλλιτέχνες. Ως παράδειγμα θα αναφέρουμε τον Πάμπλο Πικάσο, το μεγάλο Ισπανό ζωγράφο, που την ερχόμενη εβδομάδα θα γνωρίσουμε καλύτερα κατά της διάρκεια της επίσκεψής μας στο Μουσείο Παιδικής Τέχνης. Δείτε περισσότερα για τα προγράμματα του μουσείου κάνοντας κλικ ΕΔΩ.
Να αναφέρουμε ότι το πρόγραμμα για τον Πικάσο και τη Γκουέρνικα πραγματοποιείται με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 70 χρόνων από το βομβαρδισμό της Γκερνίκα - γεγονός που ενέπνευσε τον Πάμπλο Πικάσο να δημιουργήσει το σπουδαίο αυτό έργο.
Βεβαίως για παιδιά πρώτης δημοτικού είναι δύσκολο να προσεγγίσουν ένα ζωγράφο σαν τον Πικάσο. Όχι λόγω της ηλικίας αλλά λόγω του λανθασμένου συνήθως τρόπου που τα φέρνουμε σε επαφή με την τέχνη. Ένα λάθος που είχε επισημάνει και ο ίδιος ο Πικάσο με την περίφημη ρήση του:
"Κάθε παιδί είναι ένας καλλιτέχνης.
Το θέμα είναι πώς θα παραμείνει καλλιτέχνης όταν μεγαλώσει..."
Δυστυχώς αυτή τη μεγάλη αλήθεια συχνά την ξεχνάμε και προσπαθούμε να ποδηγετήσουμε τα παιδιά μέσα σε φόρμες δικές μας θεωρώντας πως εκείνα δεν ξέρουν και πως χρειάζεται να μιμηθούν εμάς για να μάθουν. Τα βάζουμε να ζωγραφίζουν όπως οι μεγάλοι και διορθώνουμε με τουπέ τα έργα τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου