Η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου στο σχολείο μας


Παραμονή σήμερα της μεγάλης επετείου, της 28ης Οκτωβρίου 1940! Το σχολείο μας, όπως και όλα τα άλλα ελληνικά σχολεία, φόρεσε τα γιορτινά του και διοργάνωσε γιορτή μνήμης και τιμής στους ήρωες του Σαράντα.



Πρωταγωνιστές οι μαθητές της Τετάρτης και της Τρίτης τάξης και συνεργάτες τους στην προσπάθεια οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας κ. Δρακούλα Άρτεμις, κ. Σεβαστού Μάρω καθώς και ο μουσικός μας ο κ. Νίκος Νικολόπουλος.

Τη γιορτή προλόγισε η διευθύντρια του σχολείου μας, κ. Καλλιόπη Τσαουσίδου.

Η γιορτή ξεκίνησε με την καθιερωμένη προσευχή και αμέσως μετά η δασκάλα της πρώτης, κ. Μαρία Λαμπρίδου, εκφώνησε τον πανηγυρικό της ημέρας.


Ακολούθησε η παράδοση της σημαίας στους μαθητές της έκτης τάξης που αρίστευσαν και που αύριο με τιμή και καμάρι θα την κρατήσουν στην παρέλαση.


Στη συνέχεια τα παιδιά της Τρίτης και της Τετάρτης ανέλαβαν να ζωντανέψουν τις μνήμες εκείνων των ημερών που η πατρίδα μας έγραψε χρυσές σελίδες τόσο στη δική της όσο και στην παγκόσμια ιστορία. Ποιήματα, τραγούδια, σκετς! Όλα τα είχε η γιορτή και από παντού ακούγονταν μπράβο για τα μικρά Ελληνόπουλα που με ψυχή και λεβεντιά τίμησαν τους ήρωες της εποποιΐας του 1940.



Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε και ο στολισμός της αίθουσας τελετών που και πλούσιος ήταν αλλά και ξεσήκωνε ρίγη συγκίνησης στους παρισταμένους καθώς ανάμεσα στα υπόλοιπα χρησιμοποιήθηκε και έντυπο υλικό από τον πολεμικό τύπο εκείνης της μεγαλειώδους εποχής.



Στο κλίμα του ενθουσιασμού συμμετείχαν και τα Πρωτάκια που με κατάνυξη παρακολούθησαν όλη τη γιορτή και όταν η στιγμή το απαιτούσε κυμάτιζαν με συγκινημένα τα σημαιάκια τους.

Στα ηχητικά ντοκουμέντα που ακολουθούν μπορείτε να ακούσετε δύο μικρά αποσπάσματα από τα τραγούδια της γιορτής μας, τη Γαλανόλευκη Σημαία, που μην ξεχνάμε κι αυτή γιόρταζε σήμερα, και μία στροφούλα από το πασίγνωστο "Κορόιδο Μουσολίνι". Συμπεριλάβαμε επίσης και τρία τραγούδια της μεγάλης Σοφίας Βέμπο, της τραγουδίστριας της Νίκης, πώς θα μπορούσαμε να την ξεχάσουμε;


Powered by eSnips.com


Οφείλουμε πάντως να πούμε ότι το τραγούδι που συγκίνησε περισσότερο και έφερε δάκρυα στα μάτια ήταν ο Μελαχρινός Ναπολιτάνος:

Μελαχρινέ Ναπολιτάνε
ο πόλεμος είναι φριχτός
εσύ μαχαίρωσες τον Πάνο
μετά σε σκότωσε κι αυτός

Τώρα κοιμάστε αγκαλιασμένοι
όπως το θέλησε ο θεός
να 'ναι οι λαοί αδελφωμένοι
Μαύροι , λευκοί , ένας λαός

Εσύ στη Νάπολη μπαρμπέρης
κι αυτός ψαράς στο Αιτωλικό
να μάθεις δεν θα καταφέρεις
πώς φτάσατε στο φονικό

Γύρισα εκείνη τη στιγμή τα μάτια μου στη γλυκιά μας κυρία Μίνα, την υπεύθυνη του κυλικείου μας, που κατάγεται από τη γειτονική μας Ιταλία. Είχε βουρκώσει... Μα ναι, τέτοιες γιορτές θα πρέπει πάνω από όλα να διδάσκουν τη φιλία ανάμεσα στους λαούς και την πίστη στην ειρήνη. Για να μπορούν οι άνθρωποι να ζούνε όπως το θέλησε ο Θεός:

Να ' ναι οι λαοί αδελφωμένοι, μαύροι, λευκοί, ένας λαός!

Με τέτοια συναισθήματα, μνήμης και τιμής στους ήρωες αλλά και αγάπης στα πανανθρώπινα ιδανικά φτάσαμε στο φινάλε της γιορτής και το παρατεταμένο χειροκρότημα υπογράμμισε την επιτυχία των παιδιών σε όλα τα μικρά και τα μεγάλα της γιορτής. Ήταν πραγματικά όλα τέλεια! Μπράβο παιδιά! Μπράβο και στις δασκάλες σας και στον κύριο Μουσικό που σας βοήθησαν για να μας παρουσιάσετε αυτή την υπέροχη γιορτή.

Κυριακή απόγευμα στη Νέα Σμύρνη

Η γειτονιά μας, η Νέα Σμύρνη της Αττικής, έχει σίγουρα αλλάξει πάρα πολύ τα τελευταία είκοσι χρόνια. Οι παλιές μονοκατοικίες εξαφανίζονται με ταχύτατους ρυθμούς και τη θέση τους παίρνουν τσιμεντένια μεγαθήρια. Μαζί χάνονται και οι παλιοί κήποι που έδιναν στην πόλη μας τόση ομορφιά και σε μας την αίσθηση πως ζούμε μεν στην πόλη μα δε μας λείπουν και οι ομορφιές της φύσης.

Όμως ακόμη και σήμερα η πόλη μας διατηρεί αρκετές φυσικές ομορφιές. Οι παρακάτω εικόνες από το χτεσινό απόγευμα είναι μια μικρή απόδειξη:


Παιχνίδια στην ταράτσα, θα μπορούσε να είναι ο τίτλος. Ή παιχνίδια και νιαουρίσματα, αφού οι πρωταγωνιστές είναι μια γατοοικογένεια. Μια οικογένεια από αδέσποτα. Η πόλη μας έχει αρκετά απ' αυτά. Και γατάκια και σκυλάκια.

Ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί που τα νοιάζονται και τα προστατεύουν. Πρέπει όμως να γίνουν περισσότεροι. Τα ζώα είναι φίλοι μας και μας χαρίζουν με την παρουσία τους και την ομορφιά της φύσης αλλά και την αίσθηση της τρυφερότητας. Μας βοηθούν και μας διδάσκουν πώς να γίνουμε καλύτεροι.

Ας κάνουμε ο καθένας ό,τι μπορεί για να διατηρηθούν τέτοιες όμορφες σκηνές στην πόλη μας. Το κέρδος θα είναι για όλους. Και για τα ζώα και για τους ανθρώπους. Κυρίως όμως για την ίδια τη ζωή. Γιατί η ζωή είναι μια αλυσίδα. Ο άνθρωπος αποτελεί μόνο τον ένα κρίκο. Χωρίς τους άλλους κρίκους, τα φυτά και τα ζώα, ο άνθρωπος δε θα μπορέσει να επιβιώσει.

Και θυμηθείτε, στην αλυσίδα αυτή είναι απαραίτητοι όλοι οι κρίκοι. Ένας να σπάσει, ένας να χαθεί, κινδυνεύει ολόκληρη η αλυσίδα. Κι ακόμη θυμηθείτε πως στο οικοδόμημα της δημιουργίας ο άνθρωπος είναι η τελευταία πινελιά. Σαν την κορφή μιας πυραμίδας. Εμείς, περισσότερο από κάθε άλλο είδος, έχουμε ανάγκη να διατηρηθούν και να επιβιώσουν όλοι οι προηγούμενοι κρίκοι.

Αφιερώματα των Ευρωπαίων φίλων μας στην Ελλάδα

Στα πλαίσια του προγράμματος Κομένιους που πραγματοποιείται από την αρχή της σχολικής χρονιάς σε οκτώ ευρωπαϊκές χώρες με τίτλο: Υγιές σώμα, υγιής σκέψη, υγιής φιλία, και στο οποίο συμμετέχει και το δικό μας σχολείο εκπροσωπώντας τη χώρα μας, πραγματοποιούνται μια σειρά από δραστηριότητες και οι οποίες κοινοποιούνται σε όλα τα άλλα σχολεία - μέλη της ομάδας μέσω του διαδικτύου.


Καθώς ο κόμβος στον οποίο ανεβαίνουν οι σχετικές ανακοινώσεις των μελών είναι προσβάσιμος μόνο στους υπευθύνους των ομάδων και όχι στο ευρύ κοινό, δε δίνεται δυστυχώς η δυνατότητα ευρύτερης ενημέρωσης για τα ωραία έργα που πραγματοποιούνται αυτό το διάστημα από τους Ευρωπαίους φίλους μας. Σκεφτήκαμε να καλύψουμε αυτή την αδυναμία κάνοντας αναφορές στο θέμα από το blog της τάξης μας. Και ξεκινάμε με την παρουσίαση δραστηριοτήτων των άλλων σχολείων με αφορμή την ημέρα Ευρωπαϊκών Γλωσσών και μάλιστα τις δραστηριότητες που αναφέρονταν στη δική μας χώρα, την Ελλάδα:



Η εικόνα μιλάει από μόνη της και σίγουρα μας δημιουργεί συγκίνηση. Παιδιά από μια μακρινή χώρα, από το Ηνωμένο Βασίλειο (ή Αγγλία όπως συνήθως την αποκαλούμε) παρουσιάζουν στους συμμαθητές τους την Ελλάδα. Διακρίνουμε στο βάθος το εθνικό μας σύμβολο, την ελληνική σημαία, και στην κορυφή τον ολόλαμπρο ήλιο που χαρακτηρίζει την πατρίδα μας.

Τα παιδιά αναφέρθηκαν ιδιαίτερα στο θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων. Παραθέτω εδώ και τη λεζάντα της φωτογραφίας για καλύτερη ενημέρωση:


Ημερομηνία: 2008/10/15 22:33
Δημοσιεύθηκε από: Patricia kernevez
Περιγραφή: The Year 6 class taught the rest of the school how to greet people in Greek and made a PowerPoint presentation on the Greek Olympic Games.

Για δέστε... Τα παιδιά δίδαξαν λέει στους υπόλοιπους συμμαθητές τους πώς να χαιρετούν τους ανθρώπους στα ελληνικά! Εκεί λοιπόν, στο Πλύμουθ της νότιας Αγγλίας, ακούστηκε εκείνη την ημέρα η γλώσσα μας και οι άνθρωποι αφιέρωσαν χρόνο για να μάθουν να μας χαιρετούν ελληνικά! Δεν είναι υπέροχο;

Βέβαια είναι άλλο αυτό και άλλο εμείς οι ίδιοι μεταξύ μας να χρησιμοποιούμε την αγγλική γλώσσα παραπετώντας τη δική μας... Και άλλο επίσης να κυριαρχεί η αγγλική στην επικοινωνία όχι μόνο των Ευρωπαίων αλλά και όλων των κατοίκων του πλανήτη. Η γλώσσα κάθε λαού ανήκει στα έργα πολιτισμού του και αλίμονο αν θεωρήσουμε ότι μόνο ένας λαός παρήγαγε πολιτισμό... Όπως αλίμονο ξεχνάμε ακόμη και μεις οι ίδιοι ποιου πολιτισμού είναι δημιούργημα η ελληνική γλώσσα. Η ζημία δεν είναι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά σε παγκόσμιο. Κι αυτό δεν το λένε μόνο οι Έλληνες, δε θα είχε άλλωστε αξία αν το λέγανε μόνο Έλληνες, αλλά οι ειδικοί σε θέματα γλωσσών από όλες τις χώρες της γης.

Ξέρετε ότι η ελληνική γλώσσα, η αρχαία ελληνική συγκεκριμένα, θεωρείται από κάποιους ως η μόνη ανθρώπινη γλώσσα την οποία μπορούν να καταλάβουν οι υπολογιστές; Παραθέτω το παρακάτω διαφωτιστικό άρθρο από τον ημερήσιο τύπο:

ΠΗΓΗ: εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ


Πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας άρχισε να διανέμει παγκοσμίως το CNN, το οποίο, σε πρώτο στάδιο, απευθύνεται σε αγγλόφωνους και ισπανόφωνους. Tο πρόγραμμα ονομάζεται «Hellenic Quest». H μέθοδος διδασκαλίας του στηρίζεται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας.


Tο ενδιαφέρον για τη γλώσσα μας προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι H/Y προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως «νοηματική» γλώσσα μόνο την ελληνική. Oλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές. «Nοηματική» θεωρείται η γλώσσα στην οποία το «σημαίνον», δηλαδή αυτό που οι λέξεις εκφράζουν (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση.

Tην αποθησαύριση του πλούτου της ελληνικής γλώσσας ανέλαβε το Πανεπιστήμιο Iρβάιν της Kαλιφόρνια. Eπικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος - ελληνίστρια Mακ Nτόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Mπρούνερ και Πάκαρι. Tο πρόγραμμα παράγεται από την «Apple».

Στον Η/Υ «Iβυκο» αποθησαυρίστηκαν 6 εκατ. λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας, όταν η αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους, δηλαδή ως γλώσσα είναι μόλις το ένα εκατοστό της δικής μας. Στον «Iβυκο» ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα από 4.000 αρχαίους Eλληνες συγγραφείς και το έργο συνεχίζεται. Oι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φτάσουν στα 90 εκατ., έναντι 9 εκατ. της λατινικής. Tα πιο εξελιγμένα προγράμματα («Iβυκος», «Γνώσεις» και «Nεύτων») αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, κάτι που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες. Kι αυτό συμβαίνει διότι η ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση. Νέες επιστήμες όπως η Hλεκτρονική, η Kυβερνητική βρίσκουν μόνο στην ελληνική γλώσσα τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.

Αν και το κείμενο αυτό έχει δεχτεί έντονη κριτική για τις πληροφορίες που αναφέρει και έχει αμφισβητηθεί το κατά πόσο αυτές ανταποκρίνονται στην αλήθεια, κι άλλοι πάλι το καταδικάζουν ως εθνικιστικό παραλήρημα, γεγονός αναντίρρητο παραμένει η τεράστια αξία της ελληνικής γλώσσας. Όπως γεγονός είναι δυστυχώς πως σήμερα κάνουμε όλοι ότι μπορούμε για να καταστρέψουμε το θησαυρό που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας.

Οι αιτίες είναι πολλές και μία από τις μεγαλύτερες ανήκει και σε μας τους εκπαιδευτικούς. Όμως ακόμη και αν το σχολείο επιτελέσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το έργο του στον τομέα της γλωσσικής αγωγής των παιδιών, και πάλι η κατάσταση δε θα βελτιωθεί αισθητά, γιατί η γλώσσα δεν είναι ένα ξερό αντικείμενο μάθησης σχολικής αλλά ζωντανός οργανισμός που παρεμβάλλεται σε όλες τις καθημερινές μας δραστηριότητες. Η εκμάθησή της είναι για το λόγο αυτό άρρηκτα συνδεδεμένη με τον τρόπο που ζούμε. Και είναι ακριβώς ο τρόπος αυτός που καταδικάζει τα σημερινά παιδιά να μη μαθαίνουν τόσο καλά όσο θα έπρεπε τη μητρική τους γλώσσα.

Είναι αυτό το σημείο που θα πρέπει όλους μας να προβληματίσει και να εντοπίσουμε τι άλλαξε σήμερα σε σχέση με το παρελθόν στην ανατροφή των παιδιών και πόσο αυτές οι αλλαγές επηρέασαν τη γλωσσική αγωγή τους.

Ένας από τους μεγάλους ενόχους, όπως σίγουρα γνωρίζετε οι περισσότεροι, είναι η τηλεόραση. Όχι τόσο για τα κακά ελληνικά της όπως πιστεύουν αρκετοί αλλά για τον περιορισμό της επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας αφενός και στον εθισμό αφετέρου του ανθρώπου να συνδιαλέγεται με εικόνες και όχι με λόγο. Το τελευταίο μπορούμε καλύτερα να το καταλάβουμε αν σκεφτούμε πόσο χώρο πιάνει στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή μας μία εικόνα και πόσο μία λέξη. Μπορεί λοιπόν οι Κινέζοι να λένε ότι μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις αλλά και καταλαμβάνει στον εγκέφαλο χώρο για χίλιες λέξεις. Όταν λοιπόν τον εγκέφαλο τον κατακλύζουν εικόνες και μάλιστα κινούμενες, ελάχιστο χώρο αφήνουν για να αναπτυχθεί η σκέψη με τα σύμβολα που χρησιμοποιεί η γλώσσα.

Το πρόβλημα συνδέεται και με την ταχύτητα επεξεργασίας μιας εικόνας σε σχέση με την επεξεργασία της λέξης. Σκεφθείτε για παράδειγμα πόσες εικόνες θα χρειαζόταν κάποιος που δεν μπορεί ή δε θέλει να μιλήσει για να μεταδώσει στους άλλους τη σκέψη του. Και δε μιλάω για απλοϊκές σκέψεις, όπως για παράδειγμα το επιτρέπεται να περάσω το δρόμο που μου λέει ο γνωστός Γρηγόρης...

Πέρα όμως από το κακό της τηλεόρασης μεγάλος είναι ο προβληματισμός των ειδικών και για τις ξένες γλώσσες που διδάσκονται τα παιδιά μας. Ιδιαίτερα σχετικά με την ηλικία στην οποία αρχίζει η διδασκαλία τους. Το κρίσιμο και σημαντικό στοιχείο εδώ είναι η απαίτηση να προηγηθεί η κατάκτηση της μητρικής γλώσσας σε ικανοποιητικό βαθμό. Το γιατί εξηγείται αν κανείς σκεφθεί ότι μια γλώσσα δεν είναι μόνο κώδικας επικοινωνίας αλλά και εργαλείο σκέψης. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο άνθρωπος άρχισε την ιστορία του από τη στιγμή που δημιούργησε γλώσσα. Όμως τη γλώσσα πώς τη δημιούργησε; Το έχουμε ποτέ σκεφτεί;

Οι ειδικοί παλαιοανθρωπολόγοι, γενετιστές και εξελικτικοί, διατείνονται πως η πορεία ξεκίνησε από το χέρι. Το χέρι, λένε, του ανθρώπου λειτούργησε όπως η μανιβέλα στα παλιά αυτοκίνητα και έθεσε σε λειτουργία τον εγκέφαλο. Η τελειοποίηση αυτού του οργάνου, του χεριού μας, σήμανε το πέρασμα του είδους από το homo habilis στο homo sapiens. Και κράτησε αυτή η τελειοποίηση σχεδόν τρία εκατομμύρια χρόνια! Και τυχαίο και πάλι δεν είναι που μέχρι σήμερα εκείνους που πλάθουν γλώσσα τους καλούμε ποιητές, από το ρήμα ποιώ που σημαίνει κάνω, δημιουργώ.

Είναι όμως άτυχα πολύ τα σημερινά παιδιά. Γιατί συχνά τα καταδικάζουμε στην απραξία και αγνοώντας πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του χεριού και της πράξης, τα αφήνουμε ακίνητα με τις ώρες μπρος στις οθόνες τηλεοράσεων και υπολογιστών. Ή τα βάζουμε ακίνητα στα σχολικά θρανία και περιμένουμε έτσι να μάθουν γράμματα! Αμ δε...

Και το ίδιο κάνουμε και με τις ξένες γλώσσες. Πριν καλά καλά πάνε σχολείο, τα ξεκινάμε φροντιστήρια ξένων γλωσσών, γιατί η εποχή σήμερα απαιτεί να ξέρουμε όσο περισσότερες γλώσσες γίνεται... Μόνο που κανείς δε μας μαρτύρησε ότι η γλώσσα δε μαθαίνεται αν δεν την ζεις στην πράξη. Και ειδικά για ένα παιδί. Η γλώσσα δεν είναι μόνο ένας ζωντανός οργανισμός όπως τονίζουν οι γλωσσολόγοι, είναι ζωή! Είναι πράξη και δράση. Δεν είναι ακινησία και θεωρία και λόγια.

Το σχολείο και οι παιδαγωγοί γνωρίζουν (ή οφείλουν να γνωρίζουν) αυτές τις επιστημονικές αλήθειες. Αλλά το σχολείο κρατά λίγες μόλις ώρες στη ζωή ενός παιδιού. Οι υπόλοιπες πώς ξοδεύονται; Ή πιο σωστά, πώς αξιοποιούνται;

Η σύγκριση και πάλι με το παρελθόν βοηθά εδώ να εντοπίσουμε όλες τις δραματικές αλλαγές στον τρόπο ανατροφής των σημερινών παιδιών. Τα κλείσαμε σε τσιμεντένια κλουβιά που τα λέμε διαμερίσματα. Κλουβιά στενά που δε χωράνε πια ούτε καν τα πρόσωπα ολόκληρης της οικογένειας. Κάποτε ζούσαμε στα χωριά μας με όλη την κοινότητα τριγύρω σε καθημερινή επικοινωνία, κι αργότερα ήρθαμε στις γειτονιές της Αθήνας όπου και πάλι υπήρχε ο γείτονας και η αλάνα για τα παιχνίδια. Τώρα δεν ξέρουμε πια πώς λέγεται ο συγκάτοικος του διπλανού διαμερίσματος... Και δεν τολμάμε να αφήσουμε το παιδί να κατέβει ούτε καν στην πυλωτή.

Παράλληλα ο χρόνος μας λιγόστεψε επικίνδυνα. Φεύγουμε χαράματα από το σπίτι και γυρνάμε σχεδόν νύχτα... Πότε να προλάβουμε ακόμη κι εμείς να μιλήσουμε με το παιδί μας; Δε λέμε για τους άλλους συγγενείς που τους βλέπουμε αραιά και πού... Και όμως ξέρετε ποιο ρόλο τεράστιο είχαν κάποτε τα παραμυθάκια της γιαγιάς στη μετάδοση του γλωσσικού πλούτου στη νέα γενιά; Δεν το ξέρουμε... Και νομίζουμε πως με μερικές βιντεοταινίες ή σιντι-ρομ καλύπτουμε και αυτό το κενό.

Από την άλλη έχει και το σχολείο να αντιμετωπίσει τις δικές του δυσκολίες. Κάποτε τα τμήματα ήταν αμιγώς ελληνόγλωσσα. Σήμερα αρκετοί μαθητές προέρχονται από άλλες χώρες. Δεν είναι πια αυτονόητο πως ο δάσκαλος θα μιλά και θα τον καταλαβαίνουν όλοι οι μαθητές. Και καθόλου αυτονόητο πως κάποια άλλα παιδιά θα έχουν αναπτύξει δεόντως τη μητρική τους γλώσσα και θα μπορούν να έλθουν αρωγοί στη διδασκαλία με το δικό τους γλωσσικό πλούτο. Δυστυχώς χρόνο με το χρόνο το επίπεδο της κατοχής της γλώσσας πέφτει όλο και πιο χαμηλά. Ακούμε και απορούμε πως ακόμη και απόφοιτοι Λυκείου χρειάζονται ερμηνεία κοινότυπων λέξεων για να καταλάβουν τα θέματα των πανελλαδικών εξετάσεων. Δυστυχώς, αυτή είναι η πραγματικότητα. Γιατί δίπλα σε όσα δεν κάνουμε για τη γλωσσική αγωγή των παιδιών, κάνουμε άλλα που δεν πρέπει: Υπερβολές στην εκμάθηση ξένων γλωσσών. Στέρηση κάθε ελεύθερου χρόνου. Αποφυγή επικοινωνίας με το παιδί μας ή περιορισμό της σε τετριμμένες εκφράσεις της καθημερινής ζωής: Έφαγες; Διάβασες; Και άλλα παρόμοια...

Σαφώς και δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα αυτά τα δυσάρεστα διαμιάς. Ακόμη και αν συνειδητοποιήσουμε πού μας οδηγούν. Ούτε και να ξαναγυρίσουμε στα χωριά μας... Μπορούμε όμως να αρχίσουμε σιγά σιγά να αλλάζουμε τις συνήθειές μας. Όπως για παράδειγμα να καθιερώσουμε τη μέρα χωρίς τηλεόραση. Μια μέρα που η οικογένεια θα βρει χίλιους δυο άλλους τρόπους για να γεμίσει τις ώρες της και όχι τη βουβή συνύπαρξη μπροστά στο γυαλί. Μπορούμε ακόμη να καθιερώσουμε την ομαδική ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων. Ή ακόμη την ανταλλαγή γραπτών μηνυμάτων που προοδευτικά μπορούν να λάβουν τη μορφή ημερολογίου της ζωής της οικογένειας. Να μάθουμε δηλαδή από τον ξερό προφορικό και μονολεκτικό συνήθως προφορικό λόγο επικοινωνίας να επικοινωνούμε με γραπτό λόγο, κάτι που βεβαίως έχει υψηλότερο βαθμό δυσκολίας αλλά και γι' αυτό ακριβώς βοηθά στη γλωσσική ανάπτυξη.

Το παιχνίδι έχει σίγουρα και εδώ τη θέση του. Είτε με τη μορφή του απλού γλωσσοδέτη είτε και με αινίγματα, χρήση παροιμιών, εκμάθηση ποιημάτων και τραγουδιών (που φροντίζουμε να έχουν ποιότητα και όχι να είναι του συρμού της εποχής), διήγηση παραμυθιών και δραματοποίηση στη συνέχεια από όλη την οικογένεια, ή ακόμη παραμύθι χωρίς τέλος και στη συνέχεια να ζητάμε από τα παιδιά να μαντέψουν τι απέγινε. Υπάρχει ακόμη η γνωστή κρεμάλα, το ξενικό αλλά πολύ ωφέλιμο σκραμπλ, η αναζήτηση στο λεξικό μιας τουλάχιστον καινούριας λέξης κάθε μέρα και φυσικά η συνεχής μας προσπάθεια να ενσωματώνουμε στον προφορικό μας λόγο "δύσκολες" και ασυνήθιστες λέξεις ή να ζητάμε από το παιδί να μας πει το συνώνυμο ή και το αντίθετο.

Επιμονή επίσης χρειάζεται στο να απαιτούμε από το παιδί να μιλάει με ολοκληρωμένες προτάσεις και όχι μονολεκτικά. Αυτό όμως για να το πετύχουμε, πρέπει πρώτα να το κάνουμε και οι ίδιοι στην καθημερινή μας επικοινωνία μαζί του. Ιδιαίτερη χρησιμότητα έχει και ο χρωματισμός της φωνής ανάλογα με το νόημα των λέξεων ή το παιγνίδι της επανάληψης μιας φράσης με διαφορετικό χρωματισμό. Δοκιμάστε για παράδειγμα να πείτε με τρεις τουλάχιστον τρόπους τη λέξη "καλημέρα" ή το "σ' αγαπώ". Δοκιμάστε επίσης τις παντομίμες και τα μαντέματα τι θέλει ο άλλος να μου πει με τις κινήσεις και τις χειρονομίες του.

Σημαντική είναι η προσφορά και του θεάτρου. Προτιμήστε το από μια βραδιά τηλεόρασης, τόσο για σας τους ίδιους όσο και για τα παιδιά.

Δώστε επίσης ευκαιρίες δράσης στα παιδιά και ζωντανής επαφής με τις πηγές της γνώσης. Οι εκδρομούλες στο φυσικό περιβάλλον που ακόμη και για μας τους ανθρώπους της μεγαλούπολης δεν είναι πια και τόσο μακριά μας (υπάρχουν τόσες ωραίες παραλίες κοντά μας, υπάρχει Υμηττός και Πάρνηθα, ακόμη και το κοντινό παρκάκι...)

Είμαστε επίσης τυχεροί που ζούμε σε μια πόλη με τόσα μνημεία και μουσεία. Πάρτε το παιδάκι σας και ξεκινήστε την ξενάγηση στα όμορφα της πόλης. Θυμηθείτε πως υπάρχουν και δωρεάν προγράμματα ξενάγησης από πολλούς δήμους και ειδικά το δήμο Αθηναίων.

Παρόμοια κι εμείς θα εργαστούμε στο σχολείο. Τα ίδια ακριβώς θα προσπαθήσουμε και με παρόμοιους τρόπους. Στο σκοπό αυτό αποβλέπει και το πρόγραμμα που υλοποιούμε με τα άλλα ευρωπαϊκά σχολεία: Σώμα, σκέψη, φιλία (επικοινωνία). Πώς θα τα βελτιώσουμε; Πρώτα πρώτα καταλαβαίνοντας πως και τα τρία είναι αλληλένδετα. Νους υγιής σε σώμα υγιές που έλεγαν και οι αρχαίοι παππούδες, εκείνοι που έκαναν θεά την Υγεία και με αυτή στέριωσαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες διδάσκοντας στους δικούς τους νέους την ευγενή άμιλλα και τους ωραίους αγώνες. Να θυμίσω ότι για το χατίρι των αγώνων αυτών σταματούσαν κάθε πολεμική σύρραξη; Ενώ εμείς, οι πολιτισμένοι του σήμερα, καταφέραμε να αμαυρώσουμε τους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες με το συγχρονισμό της έναρξής τους και του ξεσπάσματος μιας ακόμη ματοβαμμένης πολεμικής σύγκρουσης.

Έχει, από την άποψη αυτή, ιδιαίτερη αξία που τα Εγγλεζάκια μιλώντας για την ελληνική γλώσσα θυμήθηκαν και τους Ελληνικούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Και αξία ακόμη έχει να τονίσω πως το όλο πρόγραμμα είναι ενταγμένο στο μεγάλο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Κομένιους, βαφτισμένο έτσι από το όνομα του ομώνυμου παιδαγωγού που ανάμεσα στα άλλα σοφά λόγια του έγραψε και τούτο:

"Να μάθει ο νέος τη γλώσσα του είναι πολύ πιο πολύτιμο, παρά να μάθει τα μαθηματικά, τη χημεία, τη γυμναστική, ή την ιστορία του τόπου του."

Αυτό νομίζω είναι και το βασικότερο νόημα της ημέρας Ευρωπαϊκών Γλωσσών. Η ανάδειξη της σημασίας της γλώσσας κάθε τόπου, γιατί η γλώσσα είναι η ίδια η ψυχή του κάθε λαού. Κι όταν χάνουμε τη γλώσσα μας χάνουμε και την ψυχή μας. Γι' αυτό ο ποιητής, ο μεγάλος και εθνικός μας ποιητής, ο Διονύσιος Σολωμός, είπε την περίφημη φράση:

Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;

Και είπε ακόμη ο Σολωμός, στο περίφημο έργο του "Διάλογος":

- Γνωρίζεις τα ελληνικά, κύριε;

- Γνωρίζεις τους Έλληνας, κύριε;

Και σημαίνει τούτη η απάντηση του ποιητή στον "κούφιο σοφό" πως η γλώσσα δε μαθαίνεται με τη σπουδή των λέξεων αλλά με τη μελέτη των ανθρώπων. Αυτό να το θυμόμαστε και για την εκμάθηση ξένων γλωσσών στα παιδιά μας. Χεράκι χεράκι με τις λέξεις της κάθε γλώσσας πάνε και τα ήθη και τα έθιμα και ο πολιτισμός ολάκερος που τη γέννησε. Αλλιώς γλώσσα ξένη δε θα μάθουν, μόνο να παπαγαλίζουν. Και είναι και για το λόγο αυτό ιδιαίτερα σημαντικό το πρόγραμμα που φέτος υλοποιεί το σχολείο μας. Γιατί μας φέρνει πιο κοντά στους ανθρώπους που μιλάνε τις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες: Τα Ισπανικά, τα Πορτογαλικά, τα Ιταλικά, το Πολωνικά, τα Ρουμάνικα, τα Σλοβενικά και βεβαίως και τα Αγγλικά. Και είναι πραγματικά κρίμα που η επικοινωνία με όλους αυτούς τους λαούς περιορίζεται στη χρήση μίας μόνο ευρωπαϊκής γλώσσας, της Αγγλικής, που άτυπα έχει επικρατήσει ως γλώσσα διεθνής. Είναι μια καλή ευκαιρία όλοι μας μέσα από το πρόγραμμα αυτό να προβληματιστούμε και να ξαναδούμε με άλλο πρίσμα τις γλώσσες που επιλέγουμε για τα παιδιά μας. Γιατί τέτοια πρωτεύουσα σημασία στην Αγγλική; Αρκεί ο στόχος της εξεύρεσης εργασίας αύριο για να καθορίσει τη γλωσσική τους αγωγή; Ή μήπως πρέπει να λάβουμε υπόψη και άλλους παράγοντες; Όπως για παράδειγμα την κουλτούρα ενός λαού; Εκτός πια αν στο σημερινό παιδί βλέπουμε μόνο ένα καλό υποζύγιο για την αγορά εργασίας αύριο και όχι τον άνθρωπο του μέλλοντος που όλοι θα θέλαμε πιο φωτεινό και πιο όμορφο; Ένα μέλλον που θα χωρά όλους τους ανθρώπους της γης, ισότιμα, με υφάδι πολύχρωμο όλους τους πολιτισμούς και όχι μονόχρωμο και υποταγμένο σε μία μόνο γλώσσα, σε ένα μόνο πολιτισμό.

Εξάλλου μόνο έτσι έχει νόημα να διεκδικούμε σεβασμό και στη δική μας γλώσσα, όταν σεβόμαστε και τη γλώσσα κάθε άλλου λαού. Όπως οφείλουμε να σεβόμαστε και τον ίδιο το λαό. Γιατί, το είπαμε, η γλώσσα είναι η ίδια η ψυχή ενός λαού!

Γι' αυτό κι εμείς με όλη μας την ψυχή ευχαριστούμε τα μικρά Εγγλεζάκια που τίμησαν τη γλώσσα μας, η τιμή είναι για τον ίδιο το λαό μας, όλους μαζί και τον καθένα μας ξεχωριστά.

Allá en españa

Ετοιμαζόμαστε για ... Ισπανία. Σε λιγότερο από ένα μήνα τρεις εκπαιδευτικοί του σχολείου μας θα ταξιδέψουν στη Μαδρίτη της Ισπανίας, την πρωτεύουσα της πατρίδας του Μιγκέλ Θερβάντες.

Η επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του προγράμματος Comenius που υλοποιεί το σχολείο μας από την αρχή της σχολικής χρονιάς και μέχρι το Μάιο του 2010.

Τα Πρωτάκια συμμετέχουν στην προετοιμασία της επίσκεψης με το τραγουδάκι: ΜΑΚΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ, όπως έχουμε ξαναγράψει. Το τραγουδάκι αυτό, με τη βοήθεια της φίλης μας, της κυρίας Θαλασσινής που είναι φιλόλογος της Ισπανικής γλώσσας, μεταφράστηκε στα Ισπανικά, ώστε να μπορούν να το καταλάβουν και οι φίλοι μας οι Ισπανοί. Με την ευκαιρία δημοσιεύουμε και σχετικές φωτογραφίες ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα την όμορφη αυτή χώρα:


Allá en españa

Alláááááááá en españa
Olé
Hay montañas altas


Alláááááááá en españa
Olé
Hay montañas altas, tiene su mar inmenso

Alláááááááá en españa
Olé
Hay montañas altas, tiene su mar inmenso, un sol brillante,


Allááááááá en españa
Olé
Hay montañas altas, tiene su mar inmenso, un sol brillante, y mucho vino tinto.....


Allááááááá en españa
Olé
Hay montañas altas, tiene su mar inmenso, un sol brillante, y mucho vino tinto.....
Y las guitarras cantan


Allááááááá en españa
Olé
Hay montañas altas, tiene su mar inmenso, un sol brillante, y mucho vino tinto.....
Y las guitarras cantan y los toreros bailan.

Our friends in Europe



Προβολή μεγαλύτερου χάρτη


Οι χώρες με τις οποίες συνεργάζεται φέτος το σχολείο μας, στα πλαίσια του προγράμματος Comenius:

1. Το πρώτο σημείο στο χάρτη είναι η ακριβής θέση του σχολείου μας: 2ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Σμύρνης

2. Ισπανία

3. Πορτογαλία

4. Μεγάλη Βρετανία

5. Ιταλία

6. Πολωνία

7. Ρουμανία

8. Σλοβενία

Σε λίγες εβδομάδες, στις αρχές του Νοέμβρη, θα πραγματοποιηθεί και η πρώτη συνάντηση των εκπροσώπων όλων των χωρών του προγράμματος. Η συνάντηση θα γίνει στην Ισπανία. Εκ μέρους του σχολείου μας θα παρευρεθούν η διευθύντριά μας, η καθηγήτρια των Αγγλικών του σχολείου μας και η δασκάλα της Β΄ τάξης, κ. Β. Σ.

Ήδη το σχολείο άρχισε ετοιμασίες για την καλύτερη διοργάνωση αυτής της αποστολής. Και βέβαια μας απασχολεί τι "δώρα" θα στείλουμε στους καινούριους μας φίλους... Ε, δε γίνεται βέβαια να πάμε οι δασκάλες μας με άδεια χέρια!

Εμείς, τα παιδάκια της πρώτης, που έτσι κι αλλιώς αυτό τον καιρό μελετάμε τα παιδιά και τα σχολεία στις άλλες γειτονιές του κόσμου, ξεκινήσαμε την προετοιμασία με τραγούδι. Στην Ισπανία δε θα γίνει η συνάντηση; Την Ισπανία λοιπόν τραγουδήσαμε κι εμείς σήμερα:

ΜΑΚΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ

Μακριάαααααααα στην Ισπανία!

ΟΛΕ

Έχει βουνά ψηλά...

Μακριάαααααααα στην Ισπανία!

ΟΛΕ

Έχει βουνά ψηλά και θάλασσα πλατιά...

Μακριάαααααααα στην Ισπανία!

ΟΛΕ

Έχει βουνά ψηλά και θάλασσα πλατιά και ήλιο λαμπερό...

Μακριάαααααααα στην Ισπανία!

ΟΛΕ

Έχει βουνά ψηλά και θάλασσα πλατιά και ήλιο λαμπερό και τι κρασί καλό...

Μακριάαααααααα στην Ισπανία!

ΟΛΕ

Έχει βουνά ψηλά και θάλασσα πλατιά και ήλιο λαμπερό και τι κρασί καλό, κιθάρες τραγουδούν...

Μακριάαααααααα στην Ισπανία!

ΟΛΕ

Έχει βουνά ψηλά και θάλασσα πλατιά και ήλιο λαμπερό και τι κρασί καλό, κιθάρες τραγουδούν κι οι ταυρομάχοι ορμούν...

ΟΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!

Όταν το μάθουμε καλά το τραγουδάκι μας, θα το βιντεοσκοπήσουμε και θα το παραδώσουμε στην κυρία διευθύντρια. Λέτε να αρέσει στους φίλους μας, τους Ισπανούς; Πάντως εμάς πολύ θα μας αρέσει αν μας στείλουν κάρτες από την πατρίδα τους. Για να δούμε και με τα ματάκια μας αν είναι τόσο όμορφη η χώρα τους όσο την παρουσιάζει το τραγουδάκι...

Αθηνά και Ποσειδώνας

Αφού γιορτάσαμε το α στην τάξη μας, δεν μπορούμε να μη γιορτάσουμε και την Αθηνά. Όχι, δε σας μιλάμε για τη φίλη και συμμαθήτριά μας την Αθηνούλα, αλλά για την πρώτη Αθηνά που φάνηκε ποτέ στον κόσμο. Τη θεά Αθηνά, τη θεά της σοφίας:

Ο ΔΙΑΣ ΓΕΝΝΑΕΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ*

Η Αθηνά, η θεά της φρονιμάδας κι η πιο αγαπημένη κόρη του Δία, δε γεννήθηκε κανονικά όπως γεννιούνται θεοί και άνθρωποι.



Οι άνθρωποι τη φανταζόντανε καλοκαμωμένη, γαλανομάτα, με βαριά περικεφαλαία, με θώρακα και ασπίδα, με τετράψηλο δόρυ, να έχει σα σύμβολά της το κλαδί ελιάς και την κουκουβάγια.



Το παράξενο είναι ότι έτσι δα ακριβώς ξεπετάχτηκε από το κεφάλι του πατέρα της. {...}

Η Αθηνά παραβγήκε κάποτε με τον Ποσειδώνα για το ποιος θα πάρει στην προστασία του την πόλη Κεκροπία, την κατοπινή Αθήνα. Καθώς δε συμφωνούσαν, αποφάσισαν να ζητήσουν από τους ίδιους τους κατοίκους της να διαλέξουν, προσφέροντας ο καθένας τους από κάποιο δώρο.

Ο Ποσειδώνας έταξε μπόλικο νερό, χτύπησε με την τρίαινά του ένα βράχο της Ακρόπολης, και ξεπετάχτηκε σιντριβάνι το νεράκι.


Η Αθηνά τότε χτύπησε το χώμα με το δόρυ της και φύτρωσε ένα δέντρο. Η ελιά.

Οι κάτοικοι πολύ το σκέφτηκαν ποιο δώρο να διαλέξουν.

- Οι ελιές τρώγονται. Το λάδι που βγάζουν το βάζουμε σ' όλα τα φαγητά και γίνονται νόστιμα και χορταστικά. Τη νύχτα το καίμε στα λυχνάρια... έχουμε φως. Το νερό, είναι σκέτο νερό...


Ο Κέκροπας δέχεται το δώρο της Αθηνάς, το ιερό δέντρο της ελιάς (κρατήρας 410 π.Χ.)


Στο τέλος διάλεξαν σα πιο χρήσιμη την ελιά, δέχτηκαν την Αθηνά για προστάτισσα και δώσανε τ' όνομά της στην πόλη τους. Ο κάμπος γύρω από την Αθήνα έγινε απέραντο λιόφυτο.

Ο Ποσειδώνας τραβήχτηκε χολιασμένος, παίρνοντας μαζί του τα νερά της περιοχής.

Από τότε, και για χιλιετίες, η Αθήνα έμεινε πλημμυρισμένη από ελιές, όμως κατάξερη και στερημένη από νεράκι...

________________

*Απόσπασμα από το βιβλίο της Νίτσας Τζώρτζογλου:

"Οι θεοί στον Όλυμπο και άλλες ιστορίες", Εκδόσεις Άγκυρα


Τώρα και με όσα διαβάσατε, τι λέτε; Σοφά δεν έπραξαν οι άνθρωποι και έβαλαν πρώτο γράμμα της αλφαβήτας το Α; Αρχή της σοφίας, δηλαδή της Αθηνάς. Κι ακόμη σοφότερα οι κάτοικοι της περιοχής μας διάλεξαν τη δική της προστασία και τα δικά της δώρα. Ο Ποσειδώνας όμως είναι αλήθεια πως το παρατράβηξε. Και συνεχίζει ακόμη. Η ξηρασία εξακολουθεί και σήμερα να ταλαιπωρεί τους σύγχρονους Αθηναίους. Το νερό που χρειαζόμαστε έρχεται από πολύ μακριά, αλλά κι αυτό χρόνο το χρόνο λιγοστεύει.

Εδώ που τα λέμε έχουμε κι εμείς οι άνθρωποι μεγάλη ευθύνη. Μην τα φορτώνουμε όλα στον καημένο τον Ποσειδώνα. Εμείς που αν και κάποτε οι παππούδες μας διάλεξαν τη θεά της σοφίας να τους προστατεύει, καθόλου σοφά δε φερνόμαστε και αφήνουμε το νεράκι να χάνεται. Ή κάνουμε χίλια δυο άλλο ανόητα πράγματα που το καταστρέφουν και το μολύνουν. Γι' αυτό, ακόμη και σήμερα να έρχονταν οι δυο θεοί να αγωνιστούν μπροστά μας, την Αθηνά θαρρώ και πάλι θα έπρεπε να διαλέξουμε. Γιατί χειρότερο και από το νερό είναι να μας λείπει η σοφία και το μυαλό.

Πάντως, εμείς τα παιδάκια της πρώτης, καλού κακού αποφασίσαμε να καλοπιάσουμε και τον Ποσειδώνα. Όχι πως περιφρονούμε την Αθηνά, αλλά όπως έλεγαν και οι αρχαίοι παππούδες μας:

ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ

Δηλαδή μην τα περιμένεις όλα από την Αθηνά, κούνα κι εσύ τα χεράκια σου! Έτσι κι εμείς αποφασίσαμε να τα κουνήσουμε, και τα χεράκια μας και τα ποδαράκια μας. Και μια και δυο στείλαμε αίτηση στη HELMEPA να γίνουμε μέλη της. Στη HELMEPA JUNIOR, που είναι μια παιδική περιβαλλοντική οργάνωση με στόχο την προστασία της θάλασσας, του βασίλειου ποιου άλλου; του Ποσειδώνα φυσικά! Γι' αυτό και η HELMEPA αυτόν έχει σύμβολο, τον αρχαίο θεό της θάλασσας:



Και για να λέμε την αλήθεια, δεν το κάναμε μόνο για να μας λυπηθεί ο Ποσειδώνας. Αλλά και από μεγάλη αγάπη για τη θάλασσα. Γιατί η θάλασσα είναι ζωή. Ζωή για όλη τη γη αφού από τη θάλασσα λένε οι επιστήμονες πως ξεκίνησαν οι πρώτοι ζωντανοί οργανισμοί. Ζωή όμως και για την πατρίδα μας, την Ελλάδα. Μια χώρα που την αγκαλιάζει η θάλασσα και μια χώρα που για χιλιάδες χρόνια είναι στενά δεμένη μαζί της.

Από τα αρχαία ακόμη χρόνια οι Έλληνες ρίχτηκαν με καραβάκια τους στη θάλασσα και απλώθηκαν σε όλες τις ακτές της Μεσογείου. Θαλασσοπόροι και ταξιδευτές μέσα από τους θαλάσσιους δρόμους ανέπτυξαν το εμπόριο αλλά και πήραν και έδωσαν πολιτισμό. Και σήμερα οι ναυτικοί μας συνεχίζουν την ίδια παράδοση και η ελληνική ναυτιλία είναι η μεγαλύτερη ναυτιλία στον κόσμο.

Μπορούμε λοιπόν εμείς να μην αγαπάμε και τον Ποσειδώνα; Και μπορούμε να μην αγαπάμε τη θάλασσα και να αγωνιζόμαστε για την προστασία της;

Σ' αυτόν τον αγώνα θέλουμε μάλιστα να ζητήσουμε υποστήριξη και από τους καινούριους Ευρωπαίους φίλους μας. Τα σχολεία που συνεργάζονται με το δικό μας στο πρόγραμμα Comenius. Είμαστε σίγουροι πως κι εκείνοι αγαπούν πολύ τη θάλασσα γιατί και οι δικές τους πατρίδες βρέχονται απ' αυτήν. Και οι περισσότερες από τις χώρες αυτές έχουν μεγάλη ναυτική παράδοση, όπως κι εμείς: Αγγλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία. Αλλά και οι άλλες τρεις χώρες, Σλοβενία, Πολωνία και Ρουμανία, βρέχονται κι αυτές από θάλασσα. Μάλιστα στη Ρουμανία βρίσκεται και το μεγάλο λιμάνι της Κωνστάντζας, στο ίδιο ακριβώς μέρος που οι πρόγονοί μας είχαν ιδρύσει αποικία με το όνομα Τόμοι!

Ο Ποσειδώνας μας ταξίδεψε κάποτε ως εκεί, και στους Τόμους αλλά και σε πολλούς άλλους τόπους της Ιταλίας και της Ισπανίας, και μέσα από το δικό του κράτος ταξιδεύουν σήμερα οι ναυτικοί μας στα λιμάνια όλων αυτών των χωρών που το σχολείο μας συνεργάζεται. Η δασκάλα μας, που στα νιάτα της ήταν ναυτικός, θα έχει πολλά να μας πει στη διάρκεια του προγράμματος για τα λιμάνια αυτά. Τη Βαρκελώνη, τη Γένοβα, τον Τάραντα, τη Λισαβώνα, το Εδιμβούργο... Και πού ξέρετε; Μπορεί να βρούμε και παππούδες και θείους που έχουν ταξιδέψει, και να βοηθήσουν και εκείνοι το ταξίδι μας και τη γνωριμία μας με αυτούς τους τόπους. Ένα ταξίδι που είστε όλοι καλεσμένοι να το ακολουθήσετε.

Και μη μας πείτε πως δε σας αρέσει η ιδέα; Εμείς οι Έλληνες έχουμε τα ταξίδια και την περιπέτεια στο αίμα μας. Σε θάλασσες και στεριές. Από τον καιρό ακόμη του ομηρικού Οδυσσέα, του πολυμήχανου βασιλιά της Ιθάκης, που όργωνες τις θάλασσες για δέκα χρόνια μέχρι να φτάσει στο νησί του. Και ξέρετε ποιον είχε πάντα προστάτη του στις δύσκολες στιγμές; Α, όχι τον Ποσειδώνα... Μ' αυτόν είχε καταφέρει και ο Οδυσσέας να τα τσουγκρίσει. Η Αθηνά, η θεά της σοφίας, τον παράστεκε.

Γιατί και σε θάλασσα και σε στεριά, εκείνο που περισσότερο μας χρειάζεται είναι το μυαλό και η γνώση. Αυτό ακριβώς συμβόλιζε και η Αθηνά για τους αρχαίους Έλληνες. Τη δύναμη της γνώσης και του νου. Κι ο Ποσειδώνας; Τη δύναμη της φύσης. Αυτή τη δύναμη που ο σοφός άνθρωπος ξέρει πάντα να σέβεται και να διδάσκεται απ' αυτήν. Κι αυτό είναι και το νόημα του αρχαίου μύθου για τον αγώνα των δύο θεών, της Αθηνάς και του Ποσειδώνα. Ο σεβασμός στη φύση αλλά ο μεγαλύτερος ακόμη σεβασμός στο ξεχωριστό όπλο που εκείνη πάλι μας χάρισε, στο νου και στη συνείδησή μας.

Να γιατί το πρόγραμμά μας φέτος ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ θα ονομάσουμε. Με σύμβολα την ελιά και το νερό. Τι άλλο καλύτερο υπάρχει για να συμβολίσουμε την πατρίδα μας;

Η γιορτή του Α



Αααα! Σήμερα είχαμε μεγάαααλη γιορτή στην Α΄ τάξη. Τη γιορτή του Α.




Α, όπως λέμε άνθρωπος. Α, όπως λέμε αγάπη. Και α, όπως λέμε αρχή! Καλή μας αρχή στη γνωριμία με τα γράμματα της αλφαβήτας.

Ξεκινήσαμε το μάθημα με λεξούλες που αρχίζουν από α:

αλάτι, άμμος, αστέρι, αυτοκίνητο, αχλάδι, ανανάς, αχλάδι, άλογο, αγελάδα, αλεπού, αστερίας...

Κι έπειτα σκεφτήκαμε πως έχουμε και παιδάκια στην τάξη μας που αρχίζει το όνομα τους με αυτό το γράμμα. Αλλά με Α κεφαλαίο, όπως όλα τα ονόματα των ανθρώπων:

Άγγελος, Αθηνά, Αναστασία, Αθανασία, Αλέξανδρος, Άρτεμις

Οι φίλοι μας με το Α σηκώθηκαν στον πίνακα και έγραψαν το όνομά τους. Να δούμε και να καμαρώσουμε όλα αυτά τα ονόματα που αρχίζουν από το καινούριο γραμματάκι. Κι έπειτα πήραμε τα καρτελάκια με τα ονόματα όλης της τάξης και ψάξαμε να τα βρούμε. Ποιο λέει Άγγελος; Ποιο Άρτεμις;

Κατόπιν ήρθε η ώρα να το γράψουμε. Και πού νομίζετε; Ααααα, εδώ σας έχουμε την έκπληξη. Σε ένα ταψάκι με αααααα... ναι; το βρήκατε; Είναι άσπρο και γλυκό... Και αρχίζει από α. Ε, βέβαια, σε άχνη το γράψαμε. Και με πλυμένα τα χεράκια για να μπορούμε και να το δοκιμάσουμε. Αααααα, τι γλυκό γραμματάκι είναι αυτό, φώναξαν όλα τα πρωτάκια. Πολύ μας αρέσει το Α!

Παίξαμε πολλά ακόμη παιχνίδια με το νέο γράμμα. Το κυκλώσαμε στα ονόματα των συμμαθητών μας, το ανακαλύψαμε στα μαγνητικά καρτελάκια, το γράψαμε στον αέρα και φυσικά και στα βιβλία μας.

Μετά πιάσαμε να διαβάζουμε. Λεξούλες αλλά και ολόκληρες προτασούλες. Κι ας μην ξέρουμε ακόμη όλα τα γράμματα. Γι' αυτό δεν έχουμε τη δασκάλα μας; Να μας βοηθάει σε όλα τα δύσκολα. Όπως θα μας βοηθήσουν και οι γονείς μας στο σπίτι... Γιατί ναι, σήμερα πήραμε και δουλίτσα για το σπίτι. Λίγο γράψιμο και πολύ ζωγραφική. Αλλά και χαρτοκολλητική. Και όλα με το Α. Αυτό θα ζωγραφίσουμε, και το μικρό και μεγάλο, κι αυτό θα βρούμε σε εφημερίδες και περιοδικά να το κολλήσουμε στο βιβλιαράκι του Α. Και εξηγούμε για να μην μπερδευτούμε: Θα ψάξουμε λεξούλες που αρχίζουν από α, θα τις κόψουμε και θα τις κολλήσουμε.

Κι έπειτα θα γράψουμε στο τετράδιο:

Αα, μαμά, έλα!

Να έρθει γρήγορα. Γιατί βρήκαμε έναν αχινό! Μην τρομάζετε, καλέ. Στο βιβλίο μας τον βρήκαμε, όχι στ' αλήθεια. Μα ούτε και στα παραμύθια. Στο βιβλίο μας, εκεί που θα βρίσκουμε πια όλα τα κρυμμένα στις λεξούλες μυστικά. Γιατί μεγαλώσαμε και ήρθε ο καιρός να τα μάθουμε όλα, και τα Άλφα και τα Βήτα και τα Γάμα και τα Δέλτα.

Κι όλα τα βιβλία φέρτα!

Και μολύβι και χαρτί

για να μάθω καθετί!

  • Ιδέες για να μας βοηθήσετε στο σπίτι:

Ζητήστε μας να βάλουμε σε κύκλο το Α και το α σε ένα μικρό κείμενο από εφημερίδα ή περιοδικό.

Βάλτε μας να ψάξουμε στο σπίτι για πράγματα που αρχίζουν από α. Ειδικά στο ντουλάπι της κουζίνας. Δεν πειράζει αν μας βοηθήσετε και λίγο... Πχ Ποιο είναι άσπρο και αλμυρό; Ποιο είναι άσπρο και το κάνουμε ζυμάρι; Το τρώμε και βραστό, το τρώμε και τηγανητό, ποιο είναι; Είναι πράσινο και δροσερό και το αγοράζουμε από το μανάβη...

Το ίδιο μπορείτε να κάνετε με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Ευκαιρία να τους θυμηθούμε όλους όσους αρχίζουν από το νέο γραμματάκι. Εσείς που είστε μεγάλοι μπορείτε και να μας γράψετε σε ένα χαρτί τα ονόματά τους. Αλλά και να τα μπερδέψετε και με άλλα που δεν αρχίζουν με το Α. Εμείς, να είστε σίγουροι, θα καταφέρουμε να τα ξεμπερδέψουμε.

Στο παιχνίδι με το Α μπορούν να παίξουν και τα ονόματα πόλεων, χωρών, νησιών κλπ. Πχ. Αθήνα - Αγγλία - Άνδρος. Αρκεί βεβαίως να τους ξέρουμε αυτούς τους τόπους, μη μας βάλετε και πολύ δύσκολα. Είπαμε πως μεγαλώσαμε αλλά όχι και τόσο πολύ που να ξέρουμε όλη τη γεωγραφία.

Σε λίγες μέρες θα σας φέρουμε και υλικό για καρτελάκια. Μας έδειξε η δασκάλα μας πώς θα τα φτιάξουμε αλλά θέλουμε και τη δική σας βοήθεια. Θα πάρουμε τα χαρτόνια τα κανσόν (όποιο χρώμα θέλουμε) και θα κολλήσουμε τα χαρτάκια με τις εικονίτσες, τις λεξούλες και τα γραμματάκια. Να, δείτε για παράδειγμα, τα καρτελάκια με το α:



Προσοχή: Η εικονίτσα και η λέξη "αεροπλάνο" θα μπουν στο ίδιο καρτελάκι, το ένα από τη μια μεριά και το άλλο από πίσω. Το γράμμα "α" θα μπει σε ξεχωριστό καρτελάκι. Και μετά θα αρχίσουν τα παιγνίδια. Βρες πού γράφει αεροπλάνο; Εγώ θα το βρίσκω και θα γυρίζω πίσω το καρτελάκι για να δω αν μάντεψα σωστά. Ή μπορώ ακόμη να βάζω δίπλα στην εικονίτσα το γραμματάκι που ταιριάζει. Το α δίπλα στο αεροπλάνο, το ο δίπλα στην ομπρέλα κλπ.

Για να μη χαλάσουν τα καρτελάκια μας, μπορείτε να μας τα ντύσετε με διαφανές αυτοκόλλητο. Κι εμείς για να τα ομορφύνουμε μπορούμε να τα ζωγραφίσουμε με τους μαρκαδόρους μας.

Μπορείτε ακόμη να μας αγοράσετε ένα κουτί πλαστελίνη για το σπίτι. Και κάθε φορά που μαθαίνουμε ένα γραμματάκι, να το πλάθουμε και με πλαστελίνη. Θα είναι όμως μεγαλύτερη διασκέδαση αν το φτιάχνουμε και με κάτι πιο ταιριαστό για το κάθε γράμμα. Το Α σας είπαμε πως το γράψαμε στην άχνη. Θα μπορούσαμε να το φτιάξουμε και πάνω στο αλεύρι. Το Β στο βούτυρο, το Γ στο γιαούρτι, το Δ ... Πώς θα σας φαινόταν αν φροντίζατε να πάρετε λίγο δυόσμο και να το κολλήσουμε πάνω στο χαρτί φτιάχνοντας το Δ;

  • Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και για το Ε, με ελίτσες νόστιμες ή και με εφημερίδες... Τις τσαλακώνουμε και τους δίνουμε το σχήμα που θέλουμε. Αν τις βρέξουμε και σε αραιό ζυμαράκι (πολύ αραιό) τότε όταν στεγνώσει το Ε και το ε, θα είναι υπέροχα! Θα μπορούμε ακόμη και να το κρεμάσουμε στον τοίχο του δωματίου μας! Αλλά και με απλές λουριδίτσες χαρτιού από εφημερίδες, όμορφο θα γίνει και πάλι. Όρεξη να υπάρχει για παιχνίδι, και όλο και θα βρίσκετε ιδέες να παίξουμε με τα γραμματάκια. Εμείς πάντως έχουμε αρκετή. Εσείς;

Μια ακόμη καταπληκτική ιδέα είναι να μαγειρεύουμε ή να τρώμε όσα αρχίζουν με το νέο γράμμα. Για το τ υπάρχει το τυρί αλλά και ο τραχανάς. Για το μ τα μακαρόνια και για το ρ το ρύζι. Για το φ οι φακές. Για το ψ το ψάρι. Και για κ το κέικ! Να φάμε και κανένα γλυκάκι! Όπως μπορούμε να φάμε και σταφίδες για το σ. Ή φουντούκια για το φ. Κι αμυγδαλάκια για το Α.

Άλλο παιχνίδι όμορφο είναι με τα χρώματα. Να βρίσκουμε ποιο χρώμα ταιριάζει στο κάθε γράμμα. Και να το προτιμάμε στη ζωγραφική του. Με κόκκινο το κ, με ροζ το ρ, με γαλάζιο το γ, με μοβ το μ κλπ.

Μπορούμε επίσης να κάνουμε συλλογές με εικονίτσες. Προτείνουμε εικονίτσες με ζωάκια και φυτά. Είναι εύκολο να τις βρούμε και ταυτόχρονα θα μάθουμε και πώς τα λένε. Πχ άλογο για το α, βόδι για το β, γάτα για το γ, δελφίνι για το δ, ελέφαντας για το ε, ζέβρα για το ζ, ημίονος για το η (ευκαιρία να μάθουμε πως έτσι λένε το μουλάρι), θαλασσαϊτός για το θ, ιππόκαμπος για το ι, κότα για το κ, λιοντάρι για το λ, μαϊμού για μ, νυφίτσα για το ν ... Ζαλιστήκατε ε; Κοιτάξτε, μπορούμε αυτό να το κάνουμε και κάπως πιο εύκολα. Να μην ψάχνουμε κάθε φορά να βρούμε ζώο ή φυτό που αρχίζει από αυτό το γράμμα, αλλά να πάρουμε ένα φυτολόγιο για μεγάλα παιδιά και να το κάνουμε Αλφαβητάρι της φύσης. Μέσα θα κολλάμε με αλφαβητική σειρά εικόνες από ζωάκια και φυτά (στην ίδια σελίδα). Αν για κάποιο γράμμα δε βρίσκουμε εικόνα από ζωάκι, δε χάλασε ο κόσμος, ας βάλουμε μόνο φυτά. Ή και το αντίθετο. Μπορούμε ακόμη να αποξηραίνουμε φυτά και να τα βάζουμε στο σωστό γράμμα.

  • Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε με κάρτες από άλλες χώρες. Είναι τόσες πολλές που δε θα δυσκολευτούμε να βρούμε κάρτες για όλα τα γράμματα. Καλό είναι στο τέλος του άλμπουμ να κολλήσουμε και ένα χάρτη και να βρίσκουμε εκεί πού είναι η κάθε χώρα. Είναι λίγο δύσκολη αυτή η δραστηριότητα, αλλά ρωτήστε μας... Μπορεί να κρύβουμε μέσα μας έναν μικρό Στράβωνα.

  • Πιο διασκεδαστικό και εύκολο θα είναι ένα άλμπουμ αθλητικό. Αν δε βρούμε άθλημα που να αρχίζει με το γράμμα που μας ενδιαφέρει, ας σκεφτούμε και όποια άλλη λέξη ταιριάζει με τον αθλητισμό. Πχ μια ρακέτα είναι ό,τι πρέπει για το ρ. Φυσικά αυτή η δραστηριότητα ταιριάζει σε όσους από μας έχουμε ιδιαίτερη αγάπη στον αθλητισμό.

  • Αν όμως έχουμε κάποιο άλλο χόμπι, ευκαιρία είναι να φτιάξουμε ένα δικό μας πρωτότυπο άλμπουμ. (πχ Άλμπουμ με τους αγαπημένους μας τραγουδιστές και ηθοποιούς) Πάντα όμως με αλφαβητική σειρά. Και καλό είναι να γεμίζουμε το κάθε γραμματάκι όταν έρθει η ώρα του. Διότι εμείς στο σχολείο δε θα ακολουθήσουμε αλφαβητική σειρά στη γνωριμία μας με τα γράμματα αλλά σειρά που θα μας βοηθήσει να τα μάθουμε καλύτερα. Σε κάθε σελίδα φροντίστε να υπάρχει χώρος για να κολλήσουμε και το ίδιο το γράμμα, και το μικρό και το κεφαλαίο. Αλλιώς δε θα είναι αλφαβητάρι... Θα το ζωγραφίζουμε σε ένα κομματάκι χαρτιού και θα το ψαλιδίζουμε ώστε να μη μένει πολύ άσπρο χαρτί τριγύρω. Έτσι θα αποφύγουμε τα "ατυχήματα" στη σελίδα του βιβλίου που θα φτιάξουμε. Καλό θα είναι κάτω από τις εικόνες να γράφουμε με μολύβι τι δείχνουν. Το πρώτο όμως γράμμα να το πατάμε με κόκκινο μαρκαδόρο για να ξεχωρίζει.

  • Εννοείται ότι δε θα φτιάξουμε όλα τα άλμπουμ. Μόνο ένα το κάθε παιδάκι.

Όπως δε χρειάζεται να κάνουμε κάθε μέρα όλες τις άλλες δραστηριότητες. Διαλέγουμε κάθε φορά όποια μας αρέσει και το παιχνίδι αρχίζει. Γιατί σαν παιχνίδι πρέπει να τα δούμε όλα αυτά και όχι ως υποχρέωση. Να παίζουμε δηλαδή και να μαθαίνουμε όπως και στο σχολείο μας μαθαίνουμε παίζοντας.

Μην ξεχνάτε ότι και η δασκάλα μας θα μας δίνει ωραίες εργασίες για το σπίτι. Ακόμη όμως και γι' αυτές μπορείτε να διαλέξετε ποιες θα κάνουμε και ποιες θα αφήσουμε. Αν μας ρωτάτε θα σας λέμε και μόνοι μας ποιες κάθε φορά είναι υποχρεωτικές και ποιες όχι. (Κυρίως οι φωτοτυπίες θα είναι ως επιλογή και οι εργασίες στο τετράδιο υποχρεωτικές.) Καλό πάντως είναι σε κάθε περίπτωση να ρωτάτε και οι ίδιοι τη δασκάλα μας για τον καλύτερο τρόπο εργασίας στο σπίτι. Γιατί όπως και τα λουλουδάκια είναι διαφορετικά έτσι κι εμείς τα παιδάκια. Όπως κι εκείνα έχουν άλλες ανάγκες για νερό και φως, έτσι ακριβώς συμβαίνει και με τις δικές μας ανάγκες για μάθηση. Ποτέ μα ποτέ να μην το λησμονάμε αυτό. Πρώτη και σημαντικότερη αρχή της παιδαγωγικής είναι να σέβεται την ιδιαιτερότητα του κάθε παιδιού.

Αλήθεια, το Μπουσκάλια τον διαβάσατε; Το ΝΑ ΖΕΙΣ, ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ... Καλού κακού σύντομα θα σας διηγηθούμε ένα μικρό κομματάκι από το υπέροχο αυτό βιβλίο, αυτό ακριβώς που τονίζει πως πρέπει να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα των άλλων. Και πως η ομορφιά είναι αυτές ακριβώς οι διαφορές μας. Όπως και σε ένα ανθισμένο λιβάδι... Με χίλια χρώματα και αρώματα και σχήματα. Τέτοιο λιβάδι και τέτοιο περβόλι θέλουμε κι εμείς να γίνει η τάξη μας: ΑΑΑΑ! Α, όπως λέμε ανθισμένο! Και Α, όπως λέμε γεμάτο αγάπη. Και α όπως λέμε αλήθεια. Και κυρίως α όπως λέμε άνθρωπος!

Αλλά και Α, όπως λέμε Α΄ τάξη!

Δηλαδή εμείς, τα γλυκά ζουζουνάκια της πρώτης

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ



4 Οχτώβρη...




Τα Ζώα τα καημένα...


Ποτέ δε θα πειράξω

τα ζώα τα καημένα·

μην τάχα σαν εμένα,

κι εκείνα δεν πονούν;




Θα τα χαϊδεύω πάντα,

προστάτης τους θα γίνω.

Ποτέ δεν θα τ’ αφήνω

στους δρόμους να πεινούν.


Aν δεν μιλούν κι εκείνα

κι ο λόγος αν τους λείπει,

μήπως δεν νιώθουν λύπη,

δεν νιώθουν και χαρά;




Μήπως καρδιά δεν έχουν,

στα στήθη τους κρυμμένη,

που τη χαρά προσμένει

κι αγάπη λαχταρά;



Aκόμα κι όταν βλέπω

πως τα παιδεύουν άλλοι,

εγώ θα τρέχω πάλι

με θάρρος σταθερό,



θα προσπαθώ με χάδια

τον πόνο τους να γιάνω,

κι ό,τι μπορώ θα κάνω

να τα παρηγορώ.





(από το βιβλίο: Iωάννης Πολέμης, Πρώτα βήματα,

Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Bιβλίων, 1904)

Η πρώτη εκδρομούλα της Πρώτης


Σήμερα τα πρωτάκια του σχολείου μας πραγματοποίησαν την πρώτη τους διδακτική επίσκεψη.

Προορισμός μας το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού στην οδό Πειραιώς. Αντικείμενο του προγράμματος Η ΕΛΙΑ - ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΗΣ

Στα πλαίσια του προγράμματος οι μαθητές παρακολούθησαν προβολή ταινίας με τη μέθοδο της εικονικής πραγματικότητας.

Για το σκοπό αυτό φόρεσαν ειδικά γυαλιά με τα οποία και είδαν τρισδιάστατες εικόνες με θέμα τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες και το ρόλο της ελιάς σε αυτούς:


Ιερά Άλτις


Αγώνας δρόμου στην αρχαία Ολυμπία

Προβλήθηκαν επίσης εικόνες από ελαιοτριβείο ώστε να γίνει κατανοητό στους μαθητές πώς από τον καρπό της ελιάς παίρνουμε το λάδι, το τόσο πολύτιμο για τη διατροφή μας.

Κατόπιν επισκεφθήκαμε μια κατάλληλα διαμορφωμένη αίθουσα του Ιδρύματος όπου και ολοκληρώθηκε η παρουσίαση του προγράμματος με αναφορά στο εμπόριο του λαδιού κατά τα αρχαία χρόνια με ειδικά πιθάρια, στα σαπούνια που κατασκευάζονται από λάδι αλλά και στη μεσογειακή διατροφή.


Το κλείσιμο έγινε με θεατρικό παιχνίδι. Τα παιδιά έγιναν τα ίδια μικρές ελίτσες κι έπειτα ξεφύτρωσαν μέσα από τη μάνα γη και άπλωσαν κλαδιά και φύλλα.

Ωρολόγιο Πρόγραμμα


Συνεργασία με τους γονείς: Την πρώτη Πέμπτη κάθε μήνα και ώρα 13.30