Ξ, ξ όπως λέμε ξιφίας!

Επίσκεψη στο ψαράδικο!

Αν είχατε ένα ψαράδικο δίπλα στο σχολειό σας και αν βλέπατε έναν τεράστιο ξιφία στον πάγκο του, θα χάνατε την ευκαιρία να του κάνετε επίσημη επίσκεψη; Εμείς πάντως δεν την χάσαμε. Κι έτσι βρεθήκαμε όλα τα Πρωτάκια του Α2 τετ α τετ και με τον ξιφία και με όλα τα άλλα καλούδια της θάλασσας. Γιατί όπως θα θυμάστε είμαστε και μέλη της HELMEPA JUNIOR! Που σημαίνει πως πρέπει να μάθουμε όλα τα μυστικά της θάλασσας. Και τα ψάρια είναι ένα από αυτά.

Μυστικό και μυστήριο μεγάλο. Να σκεφθείτε ότι πριν πάμε στο ψαράδικο οι περισσότεροι από μας νόμιζαν ότι τα ψάρια δεν έχουν όνομα. Και μόνο τα χταπόδια λέγονται αλλιώς...

Ο τεράστιος ξιφίας αριστερά και το χταπόδι - ο μόνος γνωστός μας - στη μέση...

Να όμως που τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Κι ευτυχώς που μας βοήθησε ο πατέρας του συμμαθητή μας του Χρηστάκη να ανακαλύψουμε πόσα διαφορετικά ψάρια υπάρχουν και να μας μάθει και πολλά από τα ονόματά τους.

Για δείτε εδώ έναν καλοθρεμμένο κάτοικο του βυθού. Είναι το φαγκρί! Κι αριστερά, πρώτη θέση ... καφάσι, είμαστε ... εμείς!!! Δηλαδή όχι ακριβώς εμείς μα τα πιο μικρά ψαράκια, τα μαριδάκια. Όπως κι εμείς είμαστε τα πιο μικρά στο σχολείο μας. Μαρίδες του σχολείου επομένως.

Κοιτάξτε πόσα ακόμη ψάρια υπάρχουν! Τι ποικιλία σε μέγεθος, σε σχήμα, σε χρώμα και σχέδια. Να, σαν το μεγάλο αυτό ψάρι που το λένε χριστόψαρο γιατί πιστεύουν πως η βούλα που είναι στο σώμα του έγινε από το χέρι του ίδιου του Χριστούλη!

Εμάς πάντως σήμερα στην τάξη μας απασχόλησε περισσότερο το όνομά τους. Βλέπετε μάθαμε το Ξ και το μικρό του αδερφάκι το ξ. Ε, να μη γράψουμε στα τετράδιά μας και το όνομα του ξιφία; Θα το γράψουμε και βεβαίως και θα ζωγραφίσουμε τον ξιφία.

Κρίμα μόνο που το τόσον καιρό δεν είχαμε το ψαράδικο δίπλα μας. Αλλιώς για όλα τα γράμματα θα βρίσκαμε ψαράκια να τα στολίζουμε. Να, θέλετε ένα μικρό παράδειγμα;

Α, όπως λέμε αθερίνα

Β, όπως λέμε βακαλάος

Γ, όπως λέμε γλώσσα. Όχι βέβαια τη δική μας γλώσσα, αλλά την άλλη, την κυρία της θάλασσας, αυτή που μας δείχνει ο μπαμπάς του Χρήστου, του καινούριο μας συμμαθητή:



Για δείτε... δε μοιάζει ακόμη και στο χρώμα με μία μεγάλη γλώσσα; Σαν αυτή που λέτε ότι βγάζουμε κι εμείς καμιά φορά. Αν κι εμείς, στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε!!!



Αν τώρα τέλος πάντων δε θέλετε να μιλάμε για γλώσσες, μπορούμε να γράψουμε για γαρίδες και για γυαλιστερές! Ή και για γάβρους (αν κι εδώ θα διαφωνήσουν οι Παναθηναϊκοί της τάξης!)

Και πάμε στο Δ... Αυτό δεν το βρήκαμε στο ψαράδικο, αλλά στο Ανθολόγιο! Στο καινούριο βιβλίο της Γλώσσας με τις ωραίες ιστορίες και τα ποιήματα. Το Ανθολόγιο της Α΄ και της Β΄ δημοτικού. Μπορείτε σας παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ:

http://pi-schools.sch.gr/dimotiko/an8ol_ab/anth_ab_math_ex.pdf

για να το δείτε κι εσείς; Βλέπετε; Πώς λέγεται το Ανθολόγιό μας; Δελφίνι! Και κάντε και πάλι κλικ εδώ:

http://pi-schools.sch.gr/dimotiko/an8ol_ab/an8_ab_1.pdf

για να διαβάσετε και τα περιεχόμενα. Αλλά και το πρώτο ποίημα του βιβλίου που είναι βεβαίως αφιερωμένο στα Δελφίνια! Αυτό διαβάσαμε κι εμείς όταν γυρίσαμε από το ψαράδικο. Αν και ξέρετε βέβαια πως τα δελφίνια δεν είναι ψάρια... Ούτε και τα χταπόδια, οι γαρίδες και οι γυαλιστερές. Ζουν βεβαίως στη θάλασσα μα δεν ανήκουν στα ψάρια. Αυτές όμως τις λεπτομέρειες θα τις μάθουμε σιγά σιγά στη Μελέτη του Περιβάλλοντος.

Είδατε πόσα πράγματα μαθαίνει κανείς με μια βόλτα στο ψαράδικο;

Ακόμη και ιδέες για ζωγραφική παίρνει. Αν έρθετε στην τάξη μας θα τις δείτε κρεμασμένες κιόλας στη "μπουγάδα της ζωγραφικής", εκεί που κρεμάσαμε τα καταπληκτικά έργα που έφτιαξαν τα χεράκια μας την ώρα των Εικαστικών με την κ. Τότα.

Τα παράθυρα της Πρώτης, παράθυρα στην ελπίδα





φ, όπως λέμε φάρμακα... Και Φ, όπως λέμε:

ΦΕΡΤΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ!

Και φ, όπως λέμε:

Φίλοι να γίνουν όλοι οι λαοί στη γη!

Μ' αυτά τα συνθήματα γέμισαν προχτές τα παράθυρα της Πρώτης. Προχτές που μαθαίναμε στην αλφαβήτα το Φ κεφαλαίο και το φ μικρό.

Και μαζί μάθαμε τι συμβαίνει εκεί κάτω στην Παλαιστίνη, στη μαρτυρική πόλη της Γάζας. Που Γάζα τη λένε μα δεν έχει ούτε γάζες για να φροντίσει τους χιλιάδες τραυματίες. Και που οι περισσότεροι είναι παιδιά.

Κι επειδή μάθηση δε σημαίνει παπαγαλία αλλά αλλαγή συμπεριφοράς, τα Πρωτάκια πήραν με μια φωνή την απόφαση να βοηθήσουν με όλες τους τις δυνάμεις τα παιδάκια που υποφέρουν.

Έτσι στο κάλεσμα του σχολείου για συγκέντρωση φαρμάκων θέλησαν να δώσουν τη δική τους ξεχωριστή πινελιά. Πιάσαν χρώματα και αγάπη και φαντασία και στόλισαν το καθένα τη δική του κραυγή για βοήθεια:

Με τις ζωγραφιές στο χέρι έκαναν μια μικρή ειρηνική διαδήλωση στις τάξεις του σχολείου κι έπειτα τις βάλαμε στα παράθυρα της τάξης για να γίνουν παράθυρα ελπίδας και της πιο αγνής διαμαρτυρίας, των παιδιών που ζητάνε σεβασμό στο δικαίωμα της ζωής...

Τις επόμενες μέρες, χτες και σήμερα, κάναμε το σύνθημα πράξη. Άλλος κουβάλησε βαμπάκι, άλλος γάζες, άλλος σύριγγες, οξυζενέ, παυσίπονα, αντιπυρετικά, ακόμη και γάλα σκόνη:

Ξέρουμε όμως πως δε φτάνουν όσα μαζέψαμε, εμείς αλλά και το σχολείο μας ολόκληρο. Γι' αυτό σας παρακαλούμε να βοηθήσετε όλοι. Οι ανάγκες για υγειονομικό υλικό και φάρμακα είναι τεράστιες εκεί κάτω. Ας κάνουμε όλοι το καθήκον μας απέναντι στα άδικα θύματα αυτού του βάρβαρου πολέμου. Ενός πολέμου που άφησε πίσω του εκατοντάδες παιδιά και αμάχους νεκρούς αλλά και χιλιάδες ακόμη που χαροπαλεύουν. Τουλάχιστον ας κάνουμε κάτι για τους τραυματίες. Όπως θα θέλαμε να κάνουν και για μας οι συνάνθρωποί μας σε μια δύσκολη ώρα.

Φέρτε, λοιπόν, όλοι φάρμακα για τη Γάζα!

Σας το ζητούν και σας παρακαλούν από καρδιάς τα Πρωτάκια...

Μας το ζητούν και το περιμένουν τα παιδιά της Παλαιστίνης!

Η βασιλόπιτα του Α2





Χάρη στη φροντίδα και την αγάπη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου μας, κόψαμε και φέτος βασιλόπιτες, κρατώντας το έθιμο και ξεκινώντας με τον πιο γλυκό τρόπο το νέο χρόνο στην τάξη μας:



Η πίτα μας κόπηκε σε 26 κομμάτια. Ένα για κάθε παιδί, που τώρα πια έγιναν 24 με την άφιξη ενός νέου μαθητή, του Χρηστάκη, ένα για τη δασκάλα και ένα για την αγάπη και την ειρήνη σε όλο τον κόσμο, με την ευχή σύντομα να ξαναβρεί τη θέση που της αξίζει στις καρδιές των ανθρώπων.

Ποιος ήταν ο τυχερός; Που πήρε το φλουρί; Χμ... δεν ήταν μόνο ένας. Ήταν δύο. Αφού το φλουρί βρέθηκε ανάμεσα στα δύο κομμάτια. Στα κομμάτια του Μάνου και του Άγγελου. Μαζί με το φλουρί πήραν και ένα ωραιότατο βιβλίο, δώρο και αυτό από το Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων:



Μία Αράχνη μόνη ... ψάχνει!

Αυτός ο τίτλος του βιβλίου που βλέπουμε τα χεράκια των τυχερών της τάξης μας να το κρατάνε στην αναμνηστική φωτογραφία που έβγαλαν. Μάνο και Άγγελε, έτσι τυχεροί να είστε πάντα και μόνο καλά να συναντάτε στη στράτα της ζωής σας!

Ευχαριστούμε επίσης θερμά το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων που ακούραστος πάντα συμπαραστέκεται στο έργο του σχολείου.

Καλή Χρονιά σε όλους:

Μαθητές, Γονείς, Εκπαιδευτικούς!

Με υγεία και χαρά και φυσικά με καλή πρόοδο για τα παιδιά!

Ωρολόγιο Πρόγραμμα


Συνεργασία με τους γονείς: Την πρώτη Πέμπτη κάθε μήνα και ώρα 13.30